Somda

'Wat als...', schoot de afgelopen dagen geregeld door haar hoofd. Door haar kordate optreden voorkwam de Hoornse Tamara Brokken (25) vorige week dat een vrouw in haar auto werd aangereden door een trein. "Als wij er niet waren geweest..." Tamara fietste vorige week donderdagmiddag nietsvermoedend naar haar werk bij de McDonald’s in Hoorn. Vlak voordat ze daar aankwam, ziet ze op de Berkhouterweg naast het spoor meerdere mensen op de weg staan. Ze kijken naar een auto, waarvan de airbags zijn uitgeklapt. "Die auto was tegen een hek en een paal aangereden en stond half op het spoor", vertelt Tamara. "Het moet een flinke klap zijn geweest, want de airbags waren uitgeklapt." 'Geen idee wat er was gebeurd' Tamara loopt direct naar de bestuurster van de auto toe. "De andere mensen bleven er maar staan, dus vroeg ik maar aan haar hoe het met haar ging. Ze had last van haar hoofd en had geen idee wat er was gebeurd." Als Tamara even later achterom kijkt, schrikt ze zich rot: er komt een trein aan. Ze aarzelt geen moment en haalt samen met een andere omstander de vrouw uit de auto. "Het ging allemaal heel snel, de slagbomen gingen al dicht."   Ze vervolgt: "We hebben die mevrouw aan haar arm uit de auto gehaald. Daarna zijn we snel van het spoor af gegaan. We waren precies op tijd."    Enkele seconden later knalt de trein tegen de auto aan, die veel schade oploopt. "Als wij er niet waren geweest, was ze waarschijnlijk niet uit de auto gekomen. Daar moet je toch niet aan denken" Tekst gaat verder onder de foto. De vrouw wordt na het ongeluk met onbekend letsel naar het ziekenhuis gebracht. Het is volgens de politie niet bekend hoe het ongeval op de Berkhouterweg heeft kunnen gebeuren.  Bij de vrouw is een alcohol- en drugstest afgenomen, maar op beide testte ze negatief. Wel is haar rijbewijs ingenomen en zal haar rijvaardigheid worden getest.  Tamara komt graag in contact met slachtoffer Tamara ontving veel complimenten na haar heldendaad. "Op mijn werk zeiden ze dat ik trots op mezelf mag zijn. Zo voelt het ook wel. Ik ben blij dat ik heb kunnen helpen." Na het ongeluk heeft ze geen contact meer gehad met het slachtoffer. "Ook omdat ik aan de ene kant van de trein stond en die mevrouw aan de andere kant. Ik heb haar niet meer gesproken en zou heel graag willen weten wie deze vrouw is. En hoe het nu met haar gaat. Nu voelt het toch een beetje als een open einde."